Για παιδιά
- Μπορώ να φάω ό, τι θέλω πριν το χειρουργείο;
- Πόσες ώρες πριν το χειρουργείο πρέπει να μην έχω φάει ή πιει;
- Πότε μπορώ να κάνω μπάνιο μετά το χειρουργείο;
Ναι, την προηγούμενη ημέρα της επέμβασης το παιδί μπορεί να καταναλώσει όποιο φαγητό επιθυμεί και το οποίο έχει μαγειρευθεί στο σπίτι
Το παιδί δεν πρέπει να καταναλώσει 6 ώρες πριν το χειρουργείο στερεές τροφές καθώς και γάλα ή χυμούς. Αν πρόκειται για βρέφος που θηλάζει , ο τελευταίος θηλασμός πρέπει να είναι 4 ώρες πριν την επέμβαση.
Το τραύμα μπορεί να βραχεί μετά την 6η ημέρα από την επέμβαση. Συνήθως συστήνεται να αφαιρεθεί η γάζα και να γίνει ολόσωμο μπάνιο στο παιδί . Παρόλα αυτά το παιδί μπορεί να κάνει μπάνιο από την 4η μέρα αρκεί στο σημείο της τομής να τοποθετηθεί αδιάβροχη αυτοκόλλητη γάζα που θα αλλαχθεί μετά το πέρας του μπάνιου.
- Μπορεί το παιδί μου που τώρα έχει πυρετό και ίωση να χειρουργηθεί σε μερικές μέρες;
- Πόσες μέρες πριν την επέμβαση το παιδί μου δεν πρέπει να έχει εμβολιασθεί;
- Ποιος θα χορηγήσει αναισθησία στο παιδί μου;
- Μπορώ να είμαι κοντά στο παιδί μου κατά τη διάρκεια της νάρκωσης;
- Μπορώ να ενημερωθώ κατά τη διάρκεια της επέμβασης;
- Μπορώ να είμαι κοντά στο παιδί μου όταν θα ξυπνήσει;
Η ρινική καταρροή (μπούκωμα) και το κοινό κρυολόγημα δεν αποτελούν απόλυτη αντένδειξη για την επέμβαση αρκεί η κλινική εξέταση από τον αναισθησιολόγο να επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος επέκτασης της λοίμωξης.
Η έγκριση για τη χορήγηση αναισθησίας εξαρτάται εκτός από την κλινική εικόνα του παιδιού και από την ηλικία του, τα λοιπά προβλήματα υγείας, το είδος και το χρόνο της επέμβασης και νάρκωσης καθώς και το είδος της αναισθησίας.
Η έγκριση για τη χορήγηση αναισθησίας εξαρτάται εκτός από την κλινική εικόνα του παιδιού και από την ηλικία του, τα λοιπά προβλήματα υγείας, το είδος και το χρόνο της επέμβασης και νάρκωσης καθώς και το είδος της αναισθησίας.
Το είδος του εμβολίου συνήθως καθορίζει το χρονικό διάστημα που πρέπει να μεσολαβεί για να ακολουθήσει η επέμβαση. Συνιστάται ο τελευταίος εμβολιασμός να έχει πραγματοποιηθεί 15 μέρες πριν το χειρουργείο. Για εμβόλια , όπως το MMR και ανεμοβλογιάς συνιστάται η επέμβαση να γίνει μετά από 3 εβδομάδες καθώς παρασκευάζονται από ζώντες εξασθενημένους και όχι από αδρανοποιημένους μικροοργανισμούς.
Το παιδί θα λάβει νάρκωση από απόλυτα εξειδικευμένο και έμπειρο παιδοαναισθησιολόγο. Ο παιδοαναισθησιολόγος θα σας τηλεφωνήσει προσωπικά λίγες μέρες προ του χειρουργείου για να σας δώσει τις απαραίτητες οδηγίες και να σημειώσει το ατομικό ιστορικό του παιδιού. Την προηγουμένη ή την ίδια ημέρα του χειρουργείου, ανάλογα με το είδος της επέμβασης, θα τον συναντήσετε στα πλαίσια του προεγχειρητικού ελέγχου.
Ο αναισθησιολόγος παραμένει στο πλευρό του παιδιού σας σε καθ΄ όλη τη διάρκεια της επέμβασης, παρακολουθώντας στενά τη λειτουργία της καρδιάς και όλων των ζωτικών λειτουργιών, μέσω μηχανημάτων.
Για να αποκοιμηθεί το παιδί σας ο αναισθησιολόγος μπορεί να χορηγήσει κάποιο φάρμακο ενδοφλεβίως ή μπορεί να ζητήσει από το παιδί σας να εισπνεύσει ένα μείγμα αερίων. Τα σύγχρονα αναισθητικά φάρμακα είναι πολύ ασφαλή και ακόμα και οι συνήθεις παρενέργειες, όπως η ναυτία ή ο πονοκέφαλος, εμφανίζονται πολύ σπάνια στα παιδιά. Η αναισθησία περιλαμβάνει 4 στοιχεία, τη νάρκωση του ασθενή, την πλήρη αναλγησία, τη μυοχάλαση και την αμνησία. Με βάση αυτό, η αναισθησία προσφέρει με ασφάλεια τις άριστες συνθήκες ώστε η επέμβαση στο παιδί να είναι μια ανώδυνη, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, εμπειρία.
Ο αναισθησιολόγος παραμένει στο πλευρό του παιδιού σας σε καθ΄ όλη τη διάρκεια της επέμβασης, παρακολουθώντας στενά τη λειτουργία της καρδιάς και όλων των ζωτικών λειτουργιών, μέσω μηχανημάτων.
Για να αποκοιμηθεί το παιδί σας ο αναισθησιολόγος μπορεί να χορηγήσει κάποιο φάρμακο ενδοφλεβίως ή μπορεί να ζητήσει από το παιδί σας να εισπνεύσει ένα μείγμα αερίων. Τα σύγχρονα αναισθητικά φάρμακα είναι πολύ ασφαλή και ακόμα και οι συνήθεις παρενέργειες, όπως η ναυτία ή ο πονοκέφαλος, εμφανίζονται πολύ σπάνια στα παιδιά. Η αναισθησία περιλαμβάνει 4 στοιχεία, τη νάρκωση του ασθενή, την πλήρη αναλγησία, τη μυοχάλαση και την αμνησία. Με βάση αυτό, η αναισθησία προσφέρει με ασφάλεια τις άριστες συνθήκες ώστε η επέμβαση στο παιδί να είναι μια ανώδυνη, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, εμπειρία.
Ναι, εκτός από εξαιρέσεις και ιδιαιτερότητες της πάθησης, το παιδί συνοδεύεται από τον ένα γονέα του ο οποίος είναι δίπλα του μέχρι να κοιμηθεί. Όποιος παρευρίσκεται πρέπει να φορέσει πράσινη μπλούζα, σκούφο και προστατευτικό των ποδιών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο παιδοχειρουργός έρχεται και πληροφορεί για το αποτέλεσμα της εγχείρησης. Γι αυτό είναι καλό να βρίσκεστε στην αίθουσα αναμονής το χρόνο που είναι καθορισμένος για το τέλος της εγχείρησης. Το προσωπικό θα σας οδηγήσει από την αίθουσα αναμονής και θα σας δείξει το δρόμο για την αίθουσα ανάνηψης.
Ναι, αφού το παιδί ανακτήσει το επίπεδο συνείδησης μεταφέρεται στην αίθουσα της ανάνηψης, όπου μπορείτε να βρίσκεστε μαζί του. Εκεί παραμένει για λίγο χρονικό διάστημα όπου παρακολουθείται η αναπνοή, ο σφυγμός και η οξυγόνωσή του. Είναι αναμενόμενο κάποια παιδιά, ιδίως τα βρέφη, να κλαίνε λόγω στρες και άγνωστης, προς αυτά, διαδικασίας. Χρειάζεται χρόνος και υπομονή, από μέρους του γονέα, να αντιληφθούν τα παιδιά την παρουσία τους και να ηρεμήσουν. Όταν το παιδί εκπληρώνει τις προϋποθέσεις για να βγει από την αίθουσα ανάνηψης μπορεί να επιστρέψει στο θάλαμό του.
Η χειρουργική επέμβαση σε ένα παιδί προϋποθέτει τη συμμετοχή της οικογένειας σε όλη τη διαδικασία, από την προετοιμασία του παιδιού μέχρι και την έξοδό του από το νοσοκομείο. Ο σκοπός της επέμβασης εκτός από τη θεραπεία είναι η παροχή ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής φροντίδας.
Όταν ο γονέας είναι ενήμερος για την επικείμενη επέμβαση, τότε οφείλει να ενημερώσει και το παιδί για τους λόγους που πρέπει να υποβληθεί στην επέμβαση ανάλογα βέβαια, με το αναπτυξιακό του στάδιο.
Πολλοί γονείς διστάζουν να μιλήσουν στα παιδιά τους για την επέμβαση, καθώς θεωρούν ότι είναι αρκετά μικρά για να καταλάβουν και προσπαθούν να τα προστατέψουν. Όταν δεν υπάρχει όμως η σωστή ενημέρωση παρερμηνεύεται η έννοια «νοσοκομείο», δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις στη φαντασία του παιδιού που προκαλούν αναστάτωση και φόβο. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να του εξηγήσετε τι θα αντιμετωπίσει, με απλά και κατάλληλα για την ηλικία τους λόγια.
Είναι γνωστό ότι οι σκέψεις των παιδιών για την υγεία και την αρρώστια εξαρτώνται από την ηλικία και το βαθμό ωριμότητας. Αν το παιδί προετοιμαστεί πριν την επίσκεψη στο νοσοκομείο μπορεί ν' αντιμετωπίσει την κατάσταση καλύτερα απ' ότι χωρίς προετοιμασία. Αν και οι ανάγκες του παιδιού για πληροφόρηση αλλάζουν με την ηλικία η πληροφόρηση σε όλα τα παιδιά πρέπει να είναι ειλικρινής και να δοθεί σε μια γλώσσα προσαρμοσμένη στην ηλικία και την ωριμότητα τους. Επίσης, είναι σημαντικό η πληροφόρηση να δοθεί σε κατάλληλη ποσότητα και σε όσον το δυνατό πιο κατάλληλη χρονική στιγμή. Όσο μικρότερο το παιδί τόσο πιο σύντομο πρέπει να είναι το μεσοδιάστημα ανάμεσα στην πληροφόρηση και τη θεραπεία. Μία καλή περίσταση είναι όταν το παιδί είναι ξεκούραστο, ήρεμο και χωρίς άγχος ή όταν το ίδιο δείξει περιέργεια και ενδιαφέρον για πληροφόρηση.
Για τα παιδιά μέχρι 3 ετών αρκεί μια σύντομη και απλή εξήγηση του τι θα συμβεί. Αποφύγετε να μιλήσετε για το τι υπάρχει ή τι θα γίνει μέσα στο σώμα. Μπορείτε να του πείτε σαν παράδειγμα για το αγαπημένο λούτρινο παιχνίδι του (αρκουδάκι, κούνελος, κούκλα) ότι είναι άρρωστο και θα πάει στο νοσοκομείο και μετά να του εξηγήσετε ότι και εκείνο όταν είναι άρρωστο μπορεί να πάει στο νοσοκομείο. Τα παιδιά κάτω των 3 ετών δεν έχουν πλήρη συνείδηση του χρόνου και γι αυτό δεν πρέπει να τα πληροφορήσετε πολύ νωρίς. Στα παιδιά που έχουν αρχίσει να μιλάνε η πληροφόρηση μπορεί να γίνει την προηγούμενη ή την ίδια μέρα.
Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας (3-6 ετών) ζουν σ' έναν κόσμο γεμάτο φαντασία. Στον κόσμο της σκέψης τους πράγματα ανακατεύονται και συνδέονται μεταξύ τους με έναν μαγικό τρόπο. Η πληροφόρηση πρέπει να είναι σύντομη και απλή. Μαθαίνουν μέσα απ' το παιχνίδι, γι αυτό αυτός ο τρόπος επικοινωνίας είναι προτιμητέος. Και σε αυτήν την ηλικία είναι σκόπιμο να του πείτε για το αγαπημένο λούτρινο κουκλάκι του που θα πάει στο νοσοκομείο να γίνει καλά. Είναι όμως σημαντικό να τονίσετε ποιό μέλος του σώματος θα περιθάλψουν οι γιατροί στο νοσοκομείο. Η πληροφόρηση και σε αυτή την ηλικία πρέπει να δοθεί μια εβδομάδα νωρίτερα, ενώ μία ή δύο ημέρες πριν την εγχείρηση να δοθούν οι λεπτομέρειες. Ακόμα πρέπει να διευκρινίσετε στο παιδί ότι θα κοιμηθεί στο νοσοκομείο το βράδυ και ότι θα μείνετε μαζί του στο ίδιο δωμάτιο μέχρι να επιστρέψετε και πάλι μαζί στο σπίτι.
Τα παιδιά της σχολικής ηλικίας (6-12 ετών) αρχίζουν να κάνουν διάκριση ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα. Σ' αυτή την ηλικία το παιδί ξέρει ότι μπορεί κάποιος ν' αρρωστήσει εξ' αιτίας εσωτερικής βλάβης και όχι μόνο από εξωτερική βία. Τις αρρώστιες τις βλέπουν τώρα πια όχι σαν μαγικά συμβάντα ή σαν τιμωρία, αλλά σαν γεγονότα που μπορούν να προκληθούν από π.χ. μικρόβια ή ιούς. Τα παιδιά σ' αυτή την ηλικία μπορούν να εκφράσουν με λόγια τα συναισθήματά τους. Μπορούν να καταλάβουν το λόγο που γίνεται και το αποτέλεσμα μιας εξέτασης. Φυσικά το να είστε ειλικρινείς δεν σημαίνει να του μεταφέρετε και όλα όσα έχετε μάθει με κάθε λεπτομέρεια. Τα παιδιά θέλουν να γνωρίζουν πώς είναι το νοσοκομείο, οι ιατροί, τι φοράνε οι νοσοκόμες, πως είναι τα δωμάτια και αν υπάρχουν άλλα παιδιά. Μπορείτε να αφήσετε το παιδί να συμμετάσχει στην προετοιμασία της παραμονής του διαλέγοντας ακόμα και τα ρούχα που θα πάρει μαζί του. Η πληροφόρηση πρέπει να ξεκινάει από τις ερωτήσεις των ίδιων των παιδιών καθώς μόνα τους δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον γι αυτό που θα συμβεί και κατά προτίμηση δίνεται μία εβδομάδα πριν την επέμβαση. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζουν ότι η επέμβαση είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και σε άλλα παιδιά και ότι δεν είναι κάτι που θα διαρκέσει για πάντα αλλά για λίγο.
Στην εφηβική ηλικία τα δεδομένα αλλάζουν. Οι έφηβοι έχουν μία τάση να βλέπουν τους εαυτούς τους σαν το κέντρο των πάντων. Νοιώθουν συχνά ότι κανένας και ποτέ δεν πέρασε ή ένοιωσε αυτά που περνάνε ή νοιώθουν. Η εφηβεία είναι περίοδος απελευθέρωσης και θέλησης ν' αποφασίζουν για τον εαυτό τους. Ο έφηβος θέλει να τον βλέπουν σχεδόν σαν ενήλικα. Θέλει επίσης να πληροφορηθεί σχεδόν όπως ένας ενήλικας. Γι' αυτό δεν ικανοποιούνται πια με το να ξέρουν απλά τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας ή θεραπείας. Ενδιαφέρονται για όλη την εξέλιξη της νοσηλείας. Επιθυμούν εκτεταμένη πληροφόρηση για τους λόγους που κάνουμε ορισμένες εξετάσεις ή θεραπείες και ποια είναι τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο έφηβος πρέπει να ενθαρρυνθεί να κάνει ερωτήσεις και να συμμετέχει στις συζητήσεις, στις απορίες και τις αποφάσεις. Η πληροφόρηση πρέπει να δίνεται όσο το δυνατόν πιο νωρίς ώστε να υπάρχει περιθώριο για ερωτήσεις. Ο τόνος της φωνής όταν ενημερώνετε τον έφηβο, πρέπει να είναι ήρεμος και η τοποθεσία όπου θα γίνει η συζήτηση μπορεί να είναι ένας χώρος που νιώθει άνετα και οικεία, όπως το δωμάτιό του.
Σε όλες τις ηλικίες μη ξεχνάτε να διαβεβαιώνετε το παιδί σας ότι ο ιατρός θέλει το καλό του και ότι εσείς τον εμπιστεύεστε. Ο γονέας πρέπει να είναι σε στενή επαφή με τον παιδοχειρουργό αφού μόνο μέσα από τη δική του ενημέρωση για τη διαδικασία είναι σε θέση να υποστηρίξει τον μικρό ασθενή.
Εάν εσείς δεν καταφέρετε να ελέγξετε το άγχος και την αγωνία σας, είναι βέβαιο ότι θα τα μεταδώσετε στο παιδί σας. Από την άλλη, όσο καλά και να έχετε προετοιμάσει το παιδί μπορεί εκείνο να κλάψει ή να θυμώσει πριν το χειρουργείο. Πείτε του ότι είναι απόλυτα φυσιολογική η συμπεριφορά αυτή αλλά να δείξει εμπιστοσύνη στους γονείς του και στο ιατρό και ότι όλα θα γίνουν όπως τα έχετε περιγράψει στο σπίτι. Μπορεί να μην καταφέρετε να περιορίσετε τους φόβους του, αλλά μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να τους αντιμετωπίσει.
Βιβλιογραφική πηγή:
Από το Astrid Lindgren Children's Hospital, Karolinska University Hospital, Stockholm και από προσωπικές εμπειρίες της παιδοχειρουργού….
Όταν ο γονέας είναι ενήμερος για την επικείμενη επέμβαση, τότε οφείλει να ενημερώσει και το παιδί για τους λόγους που πρέπει να υποβληθεί στην επέμβαση ανάλογα βέβαια, με το αναπτυξιακό του στάδιο.
Πολλοί γονείς διστάζουν να μιλήσουν στα παιδιά τους για την επέμβαση, καθώς θεωρούν ότι είναι αρκετά μικρά για να καταλάβουν και προσπαθούν να τα προστατέψουν. Όταν δεν υπάρχει όμως η σωστή ενημέρωση παρερμηνεύεται η έννοια «νοσοκομείο», δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις στη φαντασία του παιδιού που προκαλούν αναστάτωση και φόβο. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να του εξηγήσετε τι θα αντιμετωπίσει, με απλά και κατάλληλα για την ηλικία τους λόγια.
Είναι γνωστό ότι οι σκέψεις των παιδιών για την υγεία και την αρρώστια εξαρτώνται από την ηλικία και το βαθμό ωριμότητας. Αν το παιδί προετοιμαστεί πριν την επίσκεψη στο νοσοκομείο μπορεί ν' αντιμετωπίσει την κατάσταση καλύτερα απ' ότι χωρίς προετοιμασία. Αν και οι ανάγκες του παιδιού για πληροφόρηση αλλάζουν με την ηλικία η πληροφόρηση σε όλα τα παιδιά πρέπει να είναι ειλικρινής και να δοθεί σε μια γλώσσα προσαρμοσμένη στην ηλικία και την ωριμότητα τους. Επίσης, είναι σημαντικό η πληροφόρηση να δοθεί σε κατάλληλη ποσότητα και σε όσον το δυνατό πιο κατάλληλη χρονική στιγμή. Όσο μικρότερο το παιδί τόσο πιο σύντομο πρέπει να είναι το μεσοδιάστημα ανάμεσα στην πληροφόρηση και τη θεραπεία. Μία καλή περίσταση είναι όταν το παιδί είναι ξεκούραστο, ήρεμο και χωρίς άγχος ή όταν το ίδιο δείξει περιέργεια και ενδιαφέρον για πληροφόρηση.
Για τα παιδιά μέχρι 3 ετών αρκεί μια σύντομη και απλή εξήγηση του τι θα συμβεί. Αποφύγετε να μιλήσετε για το τι υπάρχει ή τι θα γίνει μέσα στο σώμα. Μπορείτε να του πείτε σαν παράδειγμα για το αγαπημένο λούτρινο παιχνίδι του (αρκουδάκι, κούνελος, κούκλα) ότι είναι άρρωστο και θα πάει στο νοσοκομείο και μετά να του εξηγήσετε ότι και εκείνο όταν είναι άρρωστο μπορεί να πάει στο νοσοκομείο. Τα παιδιά κάτω των 3 ετών δεν έχουν πλήρη συνείδηση του χρόνου και γι αυτό δεν πρέπει να τα πληροφορήσετε πολύ νωρίς. Στα παιδιά που έχουν αρχίσει να μιλάνε η πληροφόρηση μπορεί να γίνει την προηγούμενη ή την ίδια μέρα.
Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας (3-6 ετών) ζουν σ' έναν κόσμο γεμάτο φαντασία. Στον κόσμο της σκέψης τους πράγματα ανακατεύονται και συνδέονται μεταξύ τους με έναν μαγικό τρόπο. Η πληροφόρηση πρέπει να είναι σύντομη και απλή. Μαθαίνουν μέσα απ' το παιχνίδι, γι αυτό αυτός ο τρόπος επικοινωνίας είναι προτιμητέος. Και σε αυτήν την ηλικία είναι σκόπιμο να του πείτε για το αγαπημένο λούτρινο κουκλάκι του που θα πάει στο νοσοκομείο να γίνει καλά. Είναι όμως σημαντικό να τονίσετε ποιό μέλος του σώματος θα περιθάλψουν οι γιατροί στο νοσοκομείο. Η πληροφόρηση και σε αυτή την ηλικία πρέπει να δοθεί μια εβδομάδα νωρίτερα, ενώ μία ή δύο ημέρες πριν την εγχείρηση να δοθούν οι λεπτομέρειες. Ακόμα πρέπει να διευκρινίσετε στο παιδί ότι θα κοιμηθεί στο νοσοκομείο το βράδυ και ότι θα μείνετε μαζί του στο ίδιο δωμάτιο μέχρι να επιστρέψετε και πάλι μαζί στο σπίτι.
Τα παιδιά της σχολικής ηλικίας (6-12 ετών) αρχίζουν να κάνουν διάκριση ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα. Σ' αυτή την ηλικία το παιδί ξέρει ότι μπορεί κάποιος ν' αρρωστήσει εξ' αιτίας εσωτερικής βλάβης και όχι μόνο από εξωτερική βία. Τις αρρώστιες τις βλέπουν τώρα πια όχι σαν μαγικά συμβάντα ή σαν τιμωρία, αλλά σαν γεγονότα που μπορούν να προκληθούν από π.χ. μικρόβια ή ιούς. Τα παιδιά σ' αυτή την ηλικία μπορούν να εκφράσουν με λόγια τα συναισθήματά τους. Μπορούν να καταλάβουν το λόγο που γίνεται και το αποτέλεσμα μιας εξέτασης. Φυσικά το να είστε ειλικρινείς δεν σημαίνει να του μεταφέρετε και όλα όσα έχετε μάθει με κάθε λεπτομέρεια. Τα παιδιά θέλουν να γνωρίζουν πώς είναι το νοσοκομείο, οι ιατροί, τι φοράνε οι νοσοκόμες, πως είναι τα δωμάτια και αν υπάρχουν άλλα παιδιά. Μπορείτε να αφήσετε το παιδί να συμμετάσχει στην προετοιμασία της παραμονής του διαλέγοντας ακόμα και τα ρούχα που θα πάρει μαζί του. Η πληροφόρηση πρέπει να ξεκινάει από τις ερωτήσεις των ίδιων των παιδιών καθώς μόνα τους δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον γι αυτό που θα συμβεί και κατά προτίμηση δίνεται μία εβδομάδα πριν την επέμβαση. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζουν ότι η επέμβαση είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και σε άλλα παιδιά και ότι δεν είναι κάτι που θα διαρκέσει για πάντα αλλά για λίγο.
Στην εφηβική ηλικία τα δεδομένα αλλάζουν. Οι έφηβοι έχουν μία τάση να βλέπουν τους εαυτούς τους σαν το κέντρο των πάντων. Νοιώθουν συχνά ότι κανένας και ποτέ δεν πέρασε ή ένοιωσε αυτά που περνάνε ή νοιώθουν. Η εφηβεία είναι περίοδος απελευθέρωσης και θέλησης ν' αποφασίζουν για τον εαυτό τους. Ο έφηβος θέλει να τον βλέπουν σχεδόν σαν ενήλικα. Θέλει επίσης να πληροφορηθεί σχεδόν όπως ένας ενήλικας. Γι' αυτό δεν ικανοποιούνται πια με το να ξέρουν απλά τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας ή θεραπείας. Ενδιαφέρονται για όλη την εξέλιξη της νοσηλείας. Επιθυμούν εκτεταμένη πληροφόρηση για τους λόγους που κάνουμε ορισμένες εξετάσεις ή θεραπείες και ποια είναι τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο έφηβος πρέπει να ενθαρρυνθεί να κάνει ερωτήσεις και να συμμετέχει στις συζητήσεις, στις απορίες και τις αποφάσεις. Η πληροφόρηση πρέπει να δίνεται όσο το δυνατόν πιο νωρίς ώστε να υπάρχει περιθώριο για ερωτήσεις. Ο τόνος της φωνής όταν ενημερώνετε τον έφηβο, πρέπει να είναι ήρεμος και η τοποθεσία όπου θα γίνει η συζήτηση μπορεί να είναι ένας χώρος που νιώθει άνετα και οικεία, όπως το δωμάτιό του.
Σε όλες τις ηλικίες μη ξεχνάτε να διαβεβαιώνετε το παιδί σας ότι ο ιατρός θέλει το καλό του και ότι εσείς τον εμπιστεύεστε. Ο γονέας πρέπει να είναι σε στενή επαφή με τον παιδοχειρουργό αφού μόνο μέσα από τη δική του ενημέρωση για τη διαδικασία είναι σε θέση να υποστηρίξει τον μικρό ασθενή.
Εάν εσείς δεν καταφέρετε να ελέγξετε το άγχος και την αγωνία σας, είναι βέβαιο ότι θα τα μεταδώσετε στο παιδί σας. Από την άλλη, όσο καλά και να έχετε προετοιμάσει το παιδί μπορεί εκείνο να κλάψει ή να θυμώσει πριν το χειρουργείο. Πείτε του ότι είναι απόλυτα φυσιολογική η συμπεριφορά αυτή αλλά να δείξει εμπιστοσύνη στους γονείς του και στο ιατρό και ότι όλα θα γίνουν όπως τα έχετε περιγράψει στο σπίτι. Μπορεί να μην καταφέρετε να περιορίσετε τους φόβους του, αλλά μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να τους αντιμετωπίσει.
Βιβλιογραφική πηγή:
Από το Astrid Lindgren Children's Hospital, Karolinska University Hospital, Stockholm και από προσωπικές εμπειρίες της παιδοχειρουργού….
«Η χώρα των δύο ήλιων» , ένα παραμύθι για το βράδυ πριν το χειρουργείο
Tα σκίτσα που πλαισιώνουν τον δικτυακό τόπο www.paido-xeirourgos.gr προέρχονται από την παιδική έκδοση
" Η Χώρα των Δύο Ήλιων" και παραχωρήθηκαν για το σκοπό αυτό από την συγγραφέα και εικονογράφο του βιβλίου κα Ελένη Οικονομοπούλου, Αρχιτέκτων Μηχανικό ΕΜΠ